اشک هایت را شبی با دست خود پرمی دهم


صد بهار  را  به چشمانی که  تر شد می دهم

گر چه  آسمان  دلم  گشته  از  ابرها  تهی


من به دریای آبی ات بی محابا جان می دهم

 قلب پاک توخالی ز عشق است و من


 بر فراز وسعت پاکش کبوتر می دهم

 من شدم پروانه و هرشب درکوچه ها


 از تو  و عشق  تو آواز  سر  می دهم

 

                                                                                         با تشکر از : ناهید