نگاه كن ؛ شقايق در گامهاي تو روئيده
و خورشيد در شفق نگاه تو مي ميرد
نگاه كن ؛ لحظه آمدنت را چگونه به انتظار نشسته ام
بيا و شب هجران سحر كن ؛ گل نرگس
گفتي مي خوام بهت بگم همين روزا مسافرم
«بايد برم» براي تو فقط يه حرف ساده بود
کاشکي مي ديدي قلب من به زير پات افتاده بود
شايد گناه تو نبود، شايد که تقصير منه
شايد که اين عاقبتِ اين جوري عاشق شدنه
***
سفر هميشه قصه رفتن و دلتنگيه
به من نگو جدايي هم قسمتي از زندگيه
هميشه يک نفر ميره آدم و تنها مي ذاره
ميره يه دنيا خاطره پشت سرش جا مي ذاره
هميشه يک دل غريب يه گوشه تنها مي مونه
يکي مسافر و يکي اين وره دنيا مي مونه
***
دلم نمياد که بگم به خاطر دلم بمون
اما بدون با رفتنت از تن خستم ميره جون
بمون براي کوچهاي که بي تو لبريزه غمه
ابري تر از آسمونش ابراي چشماي منه
***
بمون واسه خونهاي که محتاج عطر تن توست
بمون واسه پنجره اي که عاشق ديدن توست
عشق یعنی همون سلام اول
عـشق یعنـی مـایه قـوت قـلـب
عشق یعنی انفجار احساسات
عشق یعنی کم کردن فاصله ها
عشق یعنی کلید یک رابطه ی محکم
عشق یعنی در موفقیت هم شریک بودن
عشق یعنی کاری کنی که راحت پیدات کنه
عشق یعنی مثل اشرف زاده ها باهاش رفتار کنی
عشق یعنی کسی رو داشته باشی که ازت محافظت کنه
عشق یعنی وقتی باهاش قرار داری به خودت برسی
عشق یعنی یک عالمه حرف رو با یه اشاره گفتن
عشق یعنی هولش بدی تو یک مسیر درست
عشق یعنی یه بازی که تمومی نداره
عشق یعنی من وتو ما میشویم
عشق یعنی حرفشو باور کنی
عشق یـعنی جادوش کنی
یک سایت برا ی تست روانشناسی دیدم که بد نیست شما هم
خودتون رو تست کنید این هم لینکش :
http://www.iranmatch.org/personality/index.php
با تشکر از : جواد حسینی مقدم
تا تو رفتی همه گفتند:
از دل برود هر آنکه از دیده برفت
وبه ناباوری و غصه من خندیدن
آه ای رفته سفر،که دگر باز نخواهی برگشت
کاش می آمدی و می دیدی که دراین عرصه دنیای بزرگ
چه غم آلوده جدایی هایی ست و بدانی
که....
از دل نرود هرآنکه از دیده برفت
با تشکر: جوادtiger_troy69 @ yahoo.com
گفتى: غزل بگو! چه بگويم مجال كو
شيرين من، براى غزل شور و حال كو
پر مى زند دلم به هواى غزل، ولى
گيرم هواى پرزدنم هست، بال كو
گيرم به فال نيك بگيرم بهار را
چشم و دلى براى تماشا و فال كو
تقويم چارفصل دلم را ورق زدم
آن برگ هاى سبز سرآغاز سال كو
رفتيم و پرسش دل ما بى جواب ماند
حال سؤال و حوصله قيل و قال كو
با تشکر از : نسترن
خسته ام از آرزوها، آرزوهاى شعارى
شوق پرواز مجازى، بال هاى استعارى
لحظه هاى كاغذى را، روز و شب تكرار كردن
خاطرات بايگانى، زندگى هاى ادارى
آفتاب زرد و غمگين، پله هاى روبه پايين
سقف هاى سرد و سنگين، آسمان هاى اجارى
با نگاهى سرشكسته، چشم هايى پينه بسته
خسته از درهاى بسته، خسته از چشم انتظارى
صندلى هاى خميده، ميزهاى صف كشيده
خنده هاى لب پريده، گريه هاى اختيارى
عصر جدول هاى خالى، پارك هاى اين حوالى
پرسه هاى بى خيالى، نيمكت هاى خمارى
رونوشت روزها را، روى هم سنجاق كردم:
شنبه هاى بى پناهى، جمعه هاى بى قرارى
عاقبت پرونده ام را، با غبار آرزوها
خاك خواهد بست روزى، باد خواهد برد بارى
روى ميز خالى من، صفحه باز حوادث
در ستون تسليت ها، نامى از ما يادگارى
با تشکر از : نسترن
من فراموش نکردم
غم آن لحظه سرد
دیدن رفتن تو ...
من فراموش نکردم
غم آن لحظه سرد
دیدن رفتن تو ...
من فراموش نکردم
غم آن لحظه سرد
دیدن رفتن تو ...
من فراموش نکردم
غم آن لحظه سرد
دیدن رفتن تو ...
من فراموش نکردم
غم آن لحظه سرد
دیدن رفتن تو ...
من فراموش نکردم
غم آن لحظه سرد
دیدن رفتن تو ...
من فراموش نکردم
غم آن لحظه سرد
دیدن رفتن تو ...
من فراموش نکردم
غم آن لحظه سرد
دیدن رفتن تو ...
با تشکر از : نقطه ( برای ارتباط آی دی ویا ایمیل بدید لطفا )
تو فراموش نکن
زندگی یک هوس است
گاز بر میوه کال
من فراموش نکردم
که بهار آمده است
تا بگیرم پرو بال
تو فراموش نکن
روی آن شاخه ی یاس
جای دستان من است
من فراموش نکردم که خدا
همه جا یار من است
و سکوت!
بهترین کار من است
تو فراموش نکن
مرغ عشقی که
اسیر قفس است
و ندارد آواز
من فراموش نکردم که دلم
مانده با این همه راز
تو فراموش نکن
سرو آن خانه که فریاد کشید
تو به من خندیدی
من فراموش نکردم نفسی
.
که به من بخشیدی
تو فراموش نکن
که حقیقت شب یلدای من است
تیره و سرد و سیاه
من فراموش نکردم قسمی
که تو خوردی سر راه
تو فراموش نکن
آن چه دیدی ز من و از غم من
که نگفتم به کسی
من فراموش نکردم که هنوز
مانده تا هم نفسی
تو فراموش نکن
خانه ای را که پر از یاد تو است
همچنان منتظرم
من فراموش نکردم قدمی
که تو برداشته ای سوی دلم
تو فراموش نکن
گرچه آن روز گذشت...
که تو رفتی و هنوز...
مانده برگشتن تو...
من فراموش نکردم
غم آن لحظه سرد
دیدن رفتن تو ...
تو فراموش نکن
با تشکر از : نقطه
ای که آزردی مرا با رفتنت
ای که ترسیدی اگر عاشق شوی
عشق آرد یک بلایی بر سرت
رفتی و در قاب یادم همچنان
می درخشد چشم های روشنت
می زند آتش به شعر دفترم
یاد آن رفتار گنگ و مبهمت
رفتی و مانده ست بر ایوان دل
جای پاهای تو مثل شبنمی
رفتی ومن می نویسم باز هم
مانده برقلبم شرار ماتمی
این چه سود گر باز می خوانی مرا
باز می گویی پشیمانی مرا
من نخواهم داد هرگز پاسخت
ای که آزردی مرا بارفتنت
پای خود را روی قلبم می نهم
دوست دارم گاهی آزارت دهم
با تشکر از : نقطه
هیچ چیز قابل برگشتن نیست
که زمان می گذرد
و زمان واژۀ محدودیت است
همچنان می گذرد....
و نمی آید باز
که بسازیم سلامی به لبی
که بگیریم سحررا ز شبی
واگر مرد کبوتر در باد
و اگربغض نشست در فریاد
واگر خاطره ای تنها ماند
واگر حرف غمی بر جا ماند
واگر سقف دلی در هم ریخت
و سکوتی هیجان را آمیخت
اگرفکر حقیقت پرزد
و گناه هوسی بر سر زد
و اگر دست سخاوت کم شد
و اگر روح لطافت غم شد
یا که تشویش کلامی را برد
یا ندامت به سوالی برخورد
واگر عشق به ویرانه نشست
شیشۀ عمر وفایی بشکست
و اگر لحظۀ باران نرسید
فکر آسودگی جان نرسید
یا که خندیدی به اشکی که چکید
هیچ چیز قابل برگشتن نیست
که زمان میگذرد
با تشکر از : نقطه
دوست دارم گاهی آزارت دهم
ای که آزردی مرا با رفتنت
ای که ترسیدی اگر عاشق شوی
عشق آرد یک بلایی بر سرت
رفتی و در قاب یادم همچنان
می درخشد چشم های روشنت
می زند آتش به شعر دفترم
یاد آن رفتار گنگ و مبهمت
رفتی و مانده ست بر ایوان دل
جای پاهای تو مثل شبنمی
رفتی ومن می نویسم باز هم
مانده برقلبم شرار ماتمی
این چه سود گر باز می خوانی مرا
باز می گویی پشیمانی مرا
من نخواهم داد هرگز پاسخت
ای که آزردی مرا بارفتنت
پای خود را روی قلبم می نهم
دوست دارم گاهی آزارت دهم
دوست دارم گاهی آزارت دهم
ای که آزردی مرا با رفتنت
ای که ترسیدی اگر عاشق شوی
عشق آرد یک بلایی بر سرت
رفتی و در قاب یادم همچنان
می درخشد چشم های روشنت
می زند آتش به شعر دفترم
یاد آن رفتار گنگ و مبهمت
رفتی و مانده ست بر ایوان دل
جای پاهای تو مثل شبنمی
رفتی ومن می نویسم باز هم
مانده برقلبم شرار ماتمی
این چه سود گر باز می خوانی مرا
باز می گویی پشیمانی مرا
من نخواهم داد هرگز پاسخت
ای که آزردی مرا بارفتنت
پای خود را روی قلبم می نهم
دوست دارم گاهی آزارت دهم
دوست دارم گاهی آزارت دهم
ای که آزردی مرا با رفتنت
ای که ترسیدی اگر عاشق شوی
عشق آرد یک بلایی بر سرت
رفتی و در قاب یادم همچنان
می درخشد چشم های روشنت
می زند آتش به شعر دفترم
ژیاد آن رفتار گنگ و مبهمت
رفتی و مانده ست بر ایوان دل
جای پاهای تو مثل شبنمی
رفتی ومن می نویسم باز هم
مانده برقلبم شرار ماتمی
این چه سود گر باز می خوانی مرا
باز می گویی پشیمانی مرا
من نخواهم داد هرگز پاسخت
ای که آزردی مرا بارفتنت
پای خود را روی قلبم می نهم
دوست دارم گاهی آزارت دهم
با تشکر از : ...
هر کسی یک متنی خوشش میاد یا یک شعری رو دوست داره توی وبلاگ توی قسمت نظر بنویسه پس از خوانده شدن و مورد تایید قرار گرفتن جز بدنه اصلی وبلاگ خواهد بود.